Niedziela – 04.07.10

Niedzielny poranek

W niedzie­lę, po­dob­nie jak w dzień po­wsze­dni bu­dzi mnie śpiew, ale tym ra­zem do­cho­dzi on z od­leg­łe­go o 50 me­trów ko­ścio­ła:

Pieśń kościelna. Kisasi. Kenia.

Śnia­da­nie je­my w pra­wie pu­stym ho­te­lu (ba­rze), dzię­ki cze­mu mo­że­my przy­jrzeć się (i sfo­to­gra­fo­wać) ma­lo­wid­ła ścien­ne tam się znaj­du­ją­ce. Ge­ne­ral­nie – Ke­nij­czy­cy lu­bią pis­mo ob­raz­ko­we. Wszyst­ko co się da, oprócz na­pi­sów, jest ozna­czo­ne od­po­wie­dnim ob­raz­kiem (np. fryz­jer, kra­wiec, itp.). A oto kil­ka ry­sun­ków z „naszego” ho­te­lu:

Malowidła ścienne w Checkpoincie. Kisasi. Kenia.

Kasa w Checkpoincie. Kisasi. Kenia.

Wycieczka nad rzekę

Po śnia­da­niu ru­szy­liś­my na wy­ciecz­kę. Tym ra­zem po­sta­no­wi­liś­my pó­jść dro­gą Ki­tui-Ki­sa­si (dro­ga ta sa­ma co do pa­sto­ra Ja­mes­'a), ale w kie­run­ku prze­ci­wnym niż po­prze­dnio, tzn. na pół­noc i za Ki­sa­si skrę­cić w le­wo w kie­run­ku rze­ki. Je­szcze na te­re­nie Ki­sa­si ob­legł nas tłu­mek dzie­ci i roz­po­czął się ry­tuał fo­to­gra­fo­wa­nia i ak­cep­to­wa­nia zdjęć :-):

Tłu­mek dzie­ci prze­rze­dzał się i kie­dy skrę­ci­liś­my za Ki­sa­si w le­wo po­zo­sta­ła już tyl­ko gar­stka wy­trwa­łych. Zro­bi­ło się ci­cho i usły­sze­liś­my gło­sy pta­ków na przy­droż­nych drze­wach. Za­czę­liś­my je wy­pa­try­wać. Dzie­ci zro­zu­mia­ły o co cho­dzi. Pod­po­wia­da­ły nam, gdzie one są i ci­cho wy­mie­nia­ły ze so­bą uwa­gi:

Afrykańskie ptaki. Okolice Kisasi. Kenia.

W końcu i ta grupka nas pożegnała i dalej poszliśmy sami. Droga dość gwałtownie opadała w dół:

Droga w kierunku rzeki. Okolice Kisasi. Kenia.

Po lewej i prawej stronie drogi widzimy mnóstwo pojedynczych zabudowań:

Zabudowania w dolinie rzeki. Okolice Kisasi. Kenia.

W końcu rzeka ukazuje się nam w pełnej okazałości :-):

Rzeka za Kisasi. Kenia.

Poza ludźmi nad rzeką spotkaliśmy też sporo owadów i innych zwierząt:

Mamba pospolita. Okolice Kisasi. Kenia.

Ważka i jej cień. Okolice Kisasi. Kenia.

Zmierzch za­pa­da w Ki­sa­si mniej wię­cej o godz. dzie­więt­na­stej i za­raz po­tem ro­bi się bar­dzo ciem­no, ru­szy­liś­my za­tem do do­mu, że­by przed zmie­rzchem zjeść je­szcze ko­la­cję w Chec­kpoin­cie. W dro­dze po­wrot­nej zro­bi­łem więc tyl­ko pa­no­ra­mę wi­do­cznych w od­da­li gór:

Komentarze: skomentuj tę stronę